Vrijdag 10 juli 2020
Ik dacht dat het geen vlinderweer zou worden ’s morgens omdat het regende, maar ’s middags breekt de zon door en wordt het heerlijk weer, dus hup op de fiets naar de Vossendel. Ik kijk nu wel uit met die rode halsbandwantsen en laat hem op het duinkruiskruid zitten.

Tegelijk valt mijn oog op een mini-vliegje, hij glimt me tegemoet.

Een nimf van een zuringrandwants, een stadium eerder dan die van vorige week.

Ik weet dat vliegen wel eens bellen blazen, maar dat een bijtje dat ook doet, dat wist ik niet.

De mooiste bijvlieg: een hommelbijvlieg.

Na de klapper van vorige week met de grote vos heb ik nu de primeur voor mezelf van de zuidelijke keizerlibel, dat maakt het vlinders tellen wel erg leuk.

Keizersmantel vliegen nu volop.

Wat een mooie veldsprinkhaan.

De onderkant van de keizerlibel heeft niet echte parelmoervlekken.

De roodpootroofvlieg vliegt eerst op mijn jas, daarna landt hij op de boom.

Gehakkelde aurelia eindelijk weer eens op sectie 13.

Oei, die kleuren van het koevinkje!

Dit zouden bleke borstelkurkzwammen kunnen zijn.