Rups witvlakvlinder

Dinsdag 21 juni 2022
Weer tijd om de spoorlijnvlinderroute te doen. Ik ben blij dat het stukje bij De Geul er bij zit, want daar vind ik de meeste vlinders en andere insecten. De Vlinderstichting mag tevreden zijn dat ik hier elk jaar nog zwartsprietdikkopjes vind.

Melganzenvoet werd vroeger als voedselplant gebruikt, van de zaden werd meel gemaakt en de bladen werden gegeten, ook goed tegen dysenterie, oedeem en hoest.

De resedamaskerbijtjes komen nog steeds voor op de reseda.

Meisje prachtwapenvlieg.

Op de stokrozen kijk ik naar de stokroossnuitkevertjes, die zitten er volop, er zijn trouwens nog wat snuitkevertjes met rode pootjes, dat zijn malva-apions (Malvapion malvae).

Zo grappig die stokroossnuitkevertjes met enorme snuiten, vrouwtjes- nog langer dan de mannetjessnuitjes.

’s Middags gelijk de Vossendel gelopen met Joke. De Sint-Jansvlinders vliegen nu vanaf de langste dag.

Op het laatste gedeelte van de route vind ik nog een rups van een witvlakvlinder, die heb ik jaren op mijn verlanglijstje staan, nadat ik deze in 2008 een keer gezien heb. Ank wist toen al dat het van een witvlakvlinder was en ik wist toen nog helemaal niks (bijna).

Ik fiets nog door Schoonenberg in de hoop het ijsvogeltje nog eens te spotten, wat waarschijnlijk hier niet meer lukt. Even verderop wel 2 roodborstjes, een merel en een boomkruiper.

Eén gedachte over “Rups witvlakvlinder

  1. De rups van de Witvlakvlinder is een prachtig kunstwerk.
    De Sint-Jansvlinder is ook een plaatje.
    En die schattige kevertjes. Zo leuk.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.