Donderdag 14 april 2016
Ik ga meedoen met de inventarisatie van het westelijke tuinbouwgebied, maar ik ben wat laat van huis vertrokken. Onderweg bedenk ik een smoes waarom ik wat later ben en die luidt als volgt: ‘Ik kwam 2 wielrenners tegen van een jaar of 40 en die vroegen mij de weg. Ik zei dat ze achter me aan konden rijden, maar ze konden me niet bijhouden, dus moest ik langzamer fietsen, daarom ben ik wat later.’ Als ik dat vertel kijken ze me eerst aan, maar als ik daarbij moet lachen weten ze dat het niet waar is. 😉
Met Marja gaan we libellen en vlinders inventariseren, maar die vliegen hier nog niet, daarom doen we planten en insecten. Er zitten elzenhaantjes op de boomstammen. Het is net alsof deze kijkt wat er links gebeurt.

Verderop zit een kleiner soort, dat zijn berkenhaantjes.

Gelukkig weet Marja heel veel van planten, want dat is nog heel lastig als ze nog niet bloeien. De vroegeling bloeit al vroeg, dat is helemaal een makkie voor Marja.

Het Deens lepelblad staat langs wegen, het is een zoutminnende plant, vandaar langs de wegen omdat er zout gestrooid wordt.

Wow, zomaar een veldje blauwe anemonen langs de kant van de weg!

De akkerhoornbloem heeft donkere punten aan de kelkblaadjes.

Op de narcis zit een kleine rouwvlieg.

Langs het pad tussen 2 sloten in staat volgens mij stijve zegge.

Bijna waren Marja en ik op de fiets gestapt als we nog kleine vlindertjes zien. Tja, dan is het zoeken of ze ergens zitten. We vinden een dode, een stelletje en dan eentje die op een blad blijft zitten, die kan ik fotograferen zodat ik ook de naam kan achterhalen. Het is de eikenpurpermot.

In een sloot zwemmen 2 waterhoentjes met hun witte staartveren omhoog, voordat ik van de fiets afgestapt ben, zijn ze het land op gegaan en zitten ze elkaar achterna. Die weerspiegeling is wel leuk. De snavels zijn nu knalrood met geel.

Het zijn best vette vogels.

Een trekt een plant uit het water, ik denk voor een nest. Hun nesten zijn niet zo goed te zien als die van meerkoeten.

Vanwege het lekkere weer fiets ik door de duinen en daar zie ik kneutjes. Een mannetje …

… en een vrouwtje.