Zondag 7 oktober 2012
’s Morgens loop ik met Stella langs het kanaal. Opeens valt het me op dat de hoogovens zo sterk afsteken tegen de lucht nu de zon er op valt.
Half 1 stap ik op de fiets om naar de AWD te gaan, ik wil zo graag het zonnedauw eens zien en dan natuurlijk op de foto zetten. Gelukkig heb ik een kaart mee zodat ik onderweg zie dat ik het beste de ingang Vogelenzang kan nemen, maar het is wel een heel stuk fietsen. In de duinen kom ik al heel snel een groep damherten te zien die rustig grazen, die zijn al heel wat mensen gewend.
Ik steek een stukje af en hoor dichtbij burlende herten en even later zie ik ze, het zijn er 2, een lichte en een donkere, met enorme geweien.
Even later spurten er nog 2 vrouwtjes over de weg, weten ze niet dat het zondag rustdag is?
Ik vind dit een prachtig stuk natuurgebied.
Een waterjuffer heeft een eendagsvlieg te pakken (en het leven is al zo kort).
Het heet hier de Amsterdamse Waterleiding Duinen, daarom is het water hier ook zo helder.
Ik ben bij het poeltje gekomen en ga op mijn knietjes in de nattigheid, je moet er wat voor over hebben. Eerst zie ik veenmos, ik wist niet dat dat zo prachtig is.
Ik ontdek ook het rond zonnedauw er staan minstens 30 plantjes. Wat een geluk. Ik wist van tevoren ook niet of het er nog mooi bij zou staan.
Hier neem ik wel even de tijd voor hoor.
Het is vrij klein en laag bij de gronds. Eigenlijk zou je op je knieën door de duinen moeten struinen om elk plekje te bekijken 😉
Er staat ook kraaihei.
Zie ik hier vleugeltjes van juffertjes? Juffertje eet eendagsvlieg, zonnedauw eet juffertje, wie lust er zonnedauw?
Op één boom tel ik wel 12 winterjuffers.
Ik vind een verdwaalde boleet en probeer zo dichtbij mogelijk een macrofoto te maken.
Er vliegen nog heel wat kleine vuurvlinders, er zit een bijzondere tussen: een witte! Jammer dat deze lens niet zo goed is, ik zie in het echt een oranje/blauwe glans op de witte vleugel.
Ach ja, parasolzwammen daar ontkom je niet aan 😉
Herinneringen aan die goeie ouwe tijd: zonder zadel op mijn schimmel de duinen in, maar dan wel bij Heemskerk.
Schitterende foto’s weer, maar om nou het hele duingebied op je knietjes te rond te gaan struinen? Wel leerzaam hoor je commentaar. Gaaf dat Veenmos en de zonnedauw, daar had ik nog nooit van gehoord, laat staan dat de laatste juffertjes eet.
De foto met de waterjuffer/eendagsvlieg is trouwens ook “haarscherp”!
Het is toch wel fijn als je vlakbij de natuur woont.
Heb in gedachten je wandeling op handen knieen en voeten meegemaakt.
Goh wat jij niet allemaal tegenkomt onderweg.
Fijn dat je er ook verslag bij doet en verteld wat het allemaal is ben weer verrast door je mooie foto’s.