Woensdag 1 augustus 2018
Het is weer tijd om mijn vrij-reizen-kaart van de NS te gebruiken. Bij Wezep is een stuk heide en daar ga ik heen. Vanaf het station is het bos al heel dichtbij.

Hier is het nog droger dan bij ons, het geeft wel veel kleur, maar niet de kleur die ik voor ogen had, dat was de paarse heide.

Heidelibellen voelen zich prima thuis op de heide, zoals deze steenrode heidelibel.

Geen strakblauwe luchten meer, misschien komt er binnenkort wat regen!

Er klinkt wel een heel bekend geluid, een soort getik. Als ik de roodborsttapuit zie weet ik het dus zeker.

Hier moeten Schotse hooglanders lopen, eindelijk zie ik een jong exemplaar en even later komt zijn moeder er ook aan.

Wat een enorme stier.

Nog een steenrode heidelibel, op het laatste hei dat nog in bloei staat.

Nog nooit uitgebloeid vingerhoedskruid gezien, toch herken ik het gelijk.

Ik maak geen lange wandeling, trakteer mezelf op een softijs en zo glijdt het landschap in de buurt van Kampen om kwart voor 3 aan me voorbij in de trein. Zo ben ik mooi op tijd weer thuis.