Dinsdag 21 januari 2025
Er is een humes bladkoning op Westerveld gesignaleerd, die is heel zeldzaam, dus die zou ik wel eens willen zien en horen. Een roodborstje zit daar wel parmantig, maar daar kom ik niet voor.
Vrouwtje vink tussen de bloemetjes.
Ik loop het hele terrein rond en dat is best een heel stuk. Maar dan zie ik een ree, wat leuk zo met dat fluweel nog op het gewei.
Maandag 20 januari 2025
Met de maandagexcursie gaan we naar de duinen bij het strand. We hopen de sneeuwgors te zien, maar er is zo weinig te beleven dat alleen de resten van een rietgans nog interessant zijn.
Zaterdag 18 januari 2025
Het heeft gevroren en er hangt al een paar dagen mist. Dat geeft een leuk effect van ijsdruppeltjes aan de haren die achtergebleven zijn van de Schotse Hooglanders of paarden die er lopen.
In de duinen is het bij mistig weer extra mooi.
Vooral met spiegelglad water.
Er is veel open terrein gecreëerd.
Bevroren waaiertjes.
Een landkaart van paarse korstzwammen.
Richting Vogelmeer zie ik een man brilduiker.
Wat een grote oesterzwammen.
Herkauwende Schotse hooglander bij de Vogelweg, uitkijkend op het landschap, misschien verveelt het hem/haar allang, maar hij heeft niets anders, hihi.
Mysterieus landschap bij de zijweg, met wit bevroren takjes.
Hier heb ik me maar niet door het water gewaagd. De fiets die er staat laat zien dat het water tot de naaf komt, dat wordt me te gortig. Door de andere plas ben ik wel gereden.
Regelmatig zie ik de ooievaar weer in het weiland bij Santpoort-Noord. Soms alleen, soms beide.
Maandag 13 januari 2025
Er zouden kleine zwanen zitten op de Westhoffplas, ik ga een poging wagen om ze te zien. Eerst kom ik door Velserbeek, waar de zon op het fijne laddermos met fijne druppeltjes schijnt. Foto’s daarvan zijn nooit zo mooi als in het echt. Ik fiets door naar de Westhoffplas waar nog steeds ijs ligt. Daar rusten de smienten op.
Bij de vogelhut zitten de bergeenden op het ijs.
Ik fiets door de Houtrak en kom bij de Kerkweg bij de vogelhut “De Smient”. Een haasje knabbelt daar aan het gras.
Op de weilanden bij Velserbroek zijn veel spreeuwen, maar de kramsvogel zit gelukkig wat dichterbij.
Zaterdag 11 januari 2025
In de vrieskou fiets ik langs de weilanden van Velserbroek. Het zwanenkoppel zit er nog steeds met de 3 jongen, waarvan deze zijn mooie 50 tinten grijs laat zien.
Langs het landje van Gruijters, waar welgeteld 1 meeuw op het ijs zit, fiets ik door naar de Westhoffplas. Onderweg nog aardig donkere wolken, maar het blijft droog.
Bij de Westhoffplas is het gigantisch druk met wintertalingen, smienten en slobeenden en het stuk water dat nog open ligt, de rest is ijs. Af en toe vliegen ze op om niet te stijf te worden. Veel wintertalingen, één slobeend en één smient (rechts) ertussen.
De andere kant weer op en dan heb ik meer slobeenden in beeld.
Ik hoop nog op een kiekendief, maar dat is teveel gevraagd. Bij de vogelhut ook veel wintertalingen.
Bij de eerste waterplas in de Houtrak zit niet zoveel, bij de tweede wel, vooral smienten.
Zondag 29 december 2024
We lopen dit keer met meer mensen dan anders met de strandwacht, toch is er weer niet echt veel gevonden. Gelukkig is Ingeborg mee en die weet gelijk dat dit een dwergtong is. Vooral vanwege de donkere streepjes bij de vinnen.
Hauwwier wordt niet zo vaak gevonden. Vooral het strand vind ik er mooi uit zien.
Na de koffie ga ik naar het eind van de pier. Ik wacht nog steeds op een Jan-van-Gent. Een vrouwtje middelste zaagbek vangt daar een vis en vliegt heel even en dat heb ik net weten vast te leggen.
Er vliegen steeds kleine groepjes aalscholvers langs.
Dinsdag 3 december 2024
Vanaf badminton weer door naar Duin en Kruidberg. Daar zit een buizerd op een boom, hij vliegt even en heeft dan iets te pakken wat hij op een andere boom aan stukken scheurt.
Donderdag 28 november 2024
Aan het eind van de pier is een paarse strandloper aan het pierewaaien.
Omdat er verder niets bijzonders is ga ik nog even bij de haven kijken of ik de zeelathyrus kan vinden. Helaas, die niet. Eikenvaren staat er wel.
Zaterdag 16 november
We lopen schelpen te zoeken en ander materiaal dat aangespoeld is, maar omdat er niets bijzonders ligt heb ik de drieteentjes maar gefotografeerd.
Dinsdag 12 november 2024
’s Middags fiets ik over de pier als ik een meeuw met een ring zie. Uitgebreid gefotografeerd omdat een man vraagt of ik de letters zie, ik zie op mijn fototoestel TA, maar dat moet YA zijn. Nog een heel gedoe om dat aan de juiste persoon door te geven, maar het is gelukt.
Bij het parkeerhuisje gekeken met de loep naar de korstmosjes, wat een schoonheden.
Dinsdag 5 november 2024
Op de pier is niet veel te beleven. Vanaf de pier fotografeer ik een zilverplevier op het strand.
Zondag 27 oktober 2024
We zijn nog nooit in Giethoorn geweest en het lijkt me wel leuk. Samen gaan we met de trein en de bus (die vol zit met toeristen).
We gaan met de rondvaartboot mee en varen door het dorp met overal bruggetjes. We komen op een groot meer, Bovenwijde, waar veel zwanen ronddobberen. Mooi zo, de zon op de bomen.
Terwijl er aan de andere kant donkere wolken zijn.
Mooi huisje die Kameel genoemd wordt door de bouwvorm.
Verder was er eigenlijk niet zoveel aan. We hebben nog wat gegeten in Giethoorn.
Vrijdag 25 oktober 2024
Morgen is er een paddenstoelendag in Thijsse’s hof en de paddenstoelen met namen er bij staan al gereed. Roestbruin kogelzwammetje op boomschors.
Michiel de Haseth zit op een bankje in de zon en ik ga naast hem zitten en we hebben een heel diepgaand gesprek. Leuk om hem weer eens te zien.
Als ik verder loop zie ik een (Vlaamse) gaai heen en weer scharrelen.
In het gedeelte bij het gebouw staat grijze bisschopsmuts.
Met scherpe schelpzwammen er naast.
Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.
Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.
Wat een kleurverschillen.
Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.
Uiteraard staat ook hier water in de vallei.
Geweldig zo’n wisentenbul.
Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.
Er is maar één route en dat is de gele route.
Breedbeeld met de telefoon.
Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.
Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.
Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.
Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.
Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.
Maandag 21 oktober 2024
Direct bij het begin van de excursie kan ik het verschil tussen een gewone en een grote aalscholver aantonen door de hoek bij het begin van de snavel. Links de gewone, rechts de grote.
Dit keer gaan we langs de westkant van de plas. We hopen zandtulpjes te zien, maar we zien een plooirokje.
Een katwilg heeft hele lange smalle bladeren.
’s Middags heb ik ook nog strandwacht, waarbij ik wel een bijzonder kleurpatroon zie op een Amerikaanse zwaardschede.
Eindelijk een foto van een drieteentje met schelpjes om zich heen.
Er is heel wat aangespoeld en dit keer niet eens zoveel Amerikaanse zwaardschedes. Ongeveer in het midden een venusschelp, wat zeeboontjes en veel ovale strandschelpjes.
Een duidelijke Noorse hartschelp.
Bij de gigantisch grote zeepaddenstoel heeft Selma even haar hand naast gelegd ter vergelijking.
Hoera, de eerste keer dat ik een andere zwaardschede vind dan de Amerikaanse. Het is de slanke kleine zwaardschede en ik vind er zelfs twee. Misschien omdat ze nu wat meer opvallen omdat er weinig Amerikaanse liggen.
Zondag 20 oktober 2024
Bij de nieuwe duinen bij het strand kunnen bijzondere duinpaddenstoelen staan. Een algemeen paddenstoeltje is het roodbruine trechtertje.
Altijd hoop ik nog eens de groenlingen goed te kunnen fotograferen, dat valt echt niet mee omdat ze zo vaak opvliegen.
Vrijdag 18 oktober 2024
Er waren nog wel foto’s gemaakt van de oranje poriezwam zag ik op Facebook, daarom ga ik nog eens naar Heemskerk op zoek. Als ik mijn fiets neer zet heb ik alvast de geschubde inktzwam, ook al is er een hap uit genomen.
Ik hoef niet lang te zoeken naar de poriezwam, want een vrouw is ze aan het fotograferen. De zwam is ontzettend klein en ze doet er wel een half uur over voordat ze eens klaar is en achter me staan ook 2 vrouwen te wachten. Ik neem een stel foto’s, kijk of ze redelijk zijn en dan vind ik het prima. Niet zo mooi als ik op Facebook heb gezien, maar het zwammetje zelf is prachtig.
Daar zit ook een heel klein kevertje, daarom heet die ook kleine luzernekever. Zo klein en dan zoveel kleuren.
Ik fiets door naar de waterberging. Het barst van de vogels, de gewone soorten zoals aalscholvers, grauwe ganzen, kieviten en eenden, maar hier ook slobeenden.
Een stormmeeuw die dichtbij zit op de Prof. Ten Doeschatenstraat.
Langs het nieuwe industriegebied van Heemskerk, de Trompet, fiets ik richting pont Buitenhuizen. Tussen de weilanden door. Nog eens verkeerd gereden, maar wel lekker gefietst.
Donderdag 17 oktober 2024
Het meisje mandarijneend zit weer in het slootje waar ik langs fiets als ik van badminton af kom.
Vrijdag 11 oktober 2024
Omdat Ada dinsdag vroeg waarom een paardenkastanje paardenkastanje heet heb ik gezegd dat als je een blad afbreekt dat je dan een soort hoef ziet. Daarom heb ik vandaag even het bewijs opgehaald in Duin en Kruidberg.
Slobeenden vind ik fascinerend door die enorme snavel. Bij deze jongeman enorm zwart.
Ik vind het niet altijd even leuk al dat water, maar voor de weerspiegeling is het wel mooi. Hier bij de Ezelweg.
Zondag 6 oktober 2024
Op het strand is niet zo veel te beleven. Nog wel een strandkrab opgeraapt.
Op de Kromhoutstraat zitten vaak musjes in de braamstruiken.
Er lijken wel blaadjes naar beneden te dwarrelen waar de musjes achteraan gaan.
Zondag 22 september 2024
Tijdens het schelpen tellen zie ik een zilvermeeuw met een schol worstelen.
Twee volwassen kleine mantelmeeuwen met een jonge ertussen.
Op een poot van een noordzeekrab zit een of ander mosdiertje en een Nieuw-Zeelandse pok.
Na het koffie drinken ga ik nog eens op zoek naar zeealsem. Zo’n mooi gebied met zeeraket, zeewolfsmelk, duinaveruit, teunisbloemen, vlieszaad en helm.
Zeealsem gevonden en de bloemetjes vergeleken met duinaveruit dat er naast staat. De bloemetjes van zeealsem zijn veel spitser.
Een strontvlieg heeft een vleesvlieg te pakken.
Zondag 15 september 2024
Van de piepers heeft de graspieper de langste achternagel die hier goed te zien is.
Op sectie 19 tel ik maar liefst 33 dagpauwogen. Daar staat veel watermunt.
Lekkere ronde pantserwants op de Zweedse meelbes.
Mooie score van 91 dagvlinders bij het Kennemermeer.
Zaterdag 14 september 2024
Bijna aan het eind van de pier ligt een jonge grijze zeehond. Je ziet aan de zachte haren dat hij nog jong is. Wat een berenklauwen heeft hij.
Tussen het zonnen door even yoga-oefeningen doen.
Op de kop van de pier staan vogelaars. Gelijk met een andere vogelaar zie ik dat er een jager aan komt vliegen. De kleine jager vliegt langs de pier naar het zuiden en even tussendoor achter een visdief aan.
Een zilvermeeuw kijkt naar de zeehond.
En kan zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. De zeehond blijft lekker liggen.
Oeverpieper in z’n element.
Een jonge spreeuw moet uitrusten.
Zo fraai die rode poten van de kokmeeuwen.
Vrijdag 13 september 2024
Vanaf Duin en Kruidberg kom je in de Kennemerduinen. Een stukje daarvan heet weer Klein Doornen, dat was een kaal gebied, maar de laatste tijd staat ook hier alles onder water. Ik zet mijn fiets even neer en zie een klein torretje over de grond krabbelen. Voor de foto even op mijn hand voor determinatie. Het is het hottentothaantje.
Dankzij de 2 noodbruggen is het Vogelmeer bereikbaar.
Omdat ik toch afgestapt ben, kan ik gelijk foto’s maken van de hopvruchten.
Tja, op de heuvels lijkt het wel droog, haha.
Acht grote zilverreigers in Groot Olmen.
Aangekomen bij het Vogelmeer zijn er mensen die een vos hebben gespot. Hij gaat vlak voor me langs, alleen kruipt hij tussen de bosjes, helaas geen goede foto kunnen maken.
Iemand ziet een kleine jager op het water, gelukkig zie ik hem dan ook.
Een dodaars en een geoorde fuut die wat groter is.
Maar die kleine dodaars valt hem wel aan.
Je zal toch zo’n grote snavel aan je hoofd hebben hangen.
Geoorde fuut en wilde eend die nog niet helemaal uitgeruid is.
Volwassen man slobeend met enorme zwarte snavel.
Dansende meeuwen op het water.
De paapjes zijn zeker op trektocht dat ik er weer een zie.
Twee tapuiten, de rechtse is of een vrouwtje of een jong exemplaar.
Zondag 8 september 2024
Aan de binnenkant van het parkeerhok bij het Kennemermeer zit een zwartvlekdwergspanner.
Een heidelibel met sprankelende vleugels.
Parnassia’s, het paradepaardje van de duinen.
Ook al loop ik steeds met mijn zware lens te sjouwen ik ben blij dat ik hem bij me heb als ik 3 paapjes zie.
Ik mag wel opschieten met de vlindertelling, het is weer erg bewolkt.
Telelens weer nodig voor het scheefbloemwitje want die is te verwarren met klein koolwitje.
