Woensdag 13 november 2024
Wow, de koningin van de nacht bloeit, ik dacht dat die alleen 1 nacht zou bloeien. Nu staat hij er fraai bij.
’s Middags fiets ik een rondje Velserbeek en Beeckestijn. In Velserbeek op het paddenstoelenplekje een grote plek van roze raspzwam spec.
Een heleboel franjekelkjes.
Een beukenblad met kalkschaaltjes.
In Beeckestijn loop ik een stukje naar een holle boom, waar ook het een en ander op staat.
Dit vind ik wel apart zo die elfenbankjes verspreid over de liggende boom.
Categorie archieven: Natuur
Zilvermeeuw
Dinsdag 12 november 2024
’s Middags fiets ik over de pier als ik een meeuw met een ring zie. Uitgebreid gefotografeerd omdat een man vraagt of ik de letters zie, ik zie op mijn fototoestel TA, maar dat moet YA zijn. Nog een heel gedoe om dat aan de juiste persoon door te geven, maar het is gelukt.
Bij het parkeerhuisje gekeken met de loep naar de korstmosjes, wat een schoonheden.
Teervlekkenzwam
Maandag 4 november 2024
Met een hele grote groep KNNV-ers ga ik mee op excursie in Elswout. Ik weet dat daar Napolitaanse cyclamen staan en zie ze al terwijl de groep al doorgelopen is.
De groep loopt naar de plek waar er veel meer staan.
Zo bijzonder dat de tengere rus zelf die vochtige balletjes maakt.
Weer kijken we naar paddenstoelen, zoals het rechte koraalzwammetje.
Formidabel die plooivlieswaaiertjes.
Viltig judasoor.
Nog kleine reuzenzwammen.
Gutatiedruppeltjes onder de valse teervlekkenzwam lijken wel gouden pareltjes. Die zitten aan de ‘voorkant’ van de boom. Dan laat Marij foto’s op haar telefoon zien van de teervlekkenzwam aan de achterkant, dat is echt prachtig.
Dus ik naar de achterkant, daar tussen de oude wortels zitten er veel meer.
En wat is dat een wonder van de natuur.
We moeten weer door, want er wacht nog meer moois op ons, zoals de echte tonderzwam, ook met pareltjes.
We komen ogen te kort, want ook boven ons valt er wat moois te zien.
Porseleinzwammen, net zo goed prachtig.
Het lijkt wel voorjaar met al dat groen.
Paddenstoeltje dat hazenpootje heet en dat is te zien aan het donzige beginnetje links er van.
Niet zo’n mooie zwam, wel leuk om die tegen te komen, de zwarte kluifzwam.
Triootje parelstuifzwam.
Dit is dus de giftige stinkparasolzwam.
Zo heb ik de oranje aderzwam niet eerder gezien.
Oranjerode stropharia.
Een hele grote verzameling van de bruine trilzwam.
En dan heb ik nog niet eens alles gehad, dus een hele leuke leerzame excursie.
Het was me zo goed bevallen die worteltaart bij Kraantje Lek op zaterdag dat ik daar nog eens van profiteer. Achter Kraantje Lek ga ik de duinen in en kom weer langs het tunneltje met de schilderingen van Joost Zwanenburg en hij is ondertussen weer verder gegaan.
Giethoorn
Zondag 27 oktober 2024
We zijn nog nooit in Giethoorn geweest en het lijkt me wel leuk. Samen gaan we met de trein en de bus (die vol zit met toeristen).
We gaan met de rondvaartboot mee en varen door het dorp met overal bruggetjes. We komen op een groot meer, Bovenwijde, waar veel zwanen ronddobberen. Mooi zo, de zon op de bomen.
Terwijl er aan de andere kant donkere wolken zijn.
Mooi huisje die Kameel genoemd wordt door de bouwvorm.
Verder was er eigenlijk niet zoveel aan. We hebben nog wat gegeten in Giethoorn.
Witte koraalzwam
Zaterdag 26 oktober 2024
In de Herenduinen zet ik mijn fiets ergens neer en ga wandelend paddenstoelen zoeken. Op een takje zit mycelium dat zijn eigenlijk de wortels van paddenstoelen.
Witte koraalzwammetjes zijn best klein.
Gutatiedruppels op nat hout.
De sombere honingzwammen staan er vrolijk bij.
Een heel kluitje gele trilzwammen.
De eikenbloedzwam heeft zich om een takje gewikkeld.
Normaal zien ze er zo uit.
’s Avonds wil ik naar de staartkomeet kijken. Op het pad van de Heerenduinweg naar het Kennemermeer sta ik naast een man en hij heeft hem op de foto, maar ik kan hem niet zien.
Wisenten en kleine topper
Dinsdag 22 oktober 2024
Vanaf badminton fiets ik naar Kraantje Lek waar ik de duinen in ga en ik heb mijn Canon SX60 meegenomen. Bij het tunneltje onder het spoor aangekomen maak ik eerst een foto met mijn telefoon omdat die zo’n lekker breedbeeld heeft. Zo kan een groot deel van de schildering van Joost Zwanenburg op de foto.
Ik ga het wisentenpad lopen, het pad slingert zo door naar het noorden.
Wat een kleurverschillen.
Ik heb geluk dat ik 2 wisenten zie.
Uiteraard staat ook hier water in de vallei.
Geweldig zo’n wisentenbul.
Zo’n mooi gebied hier, met flinke hoogteverschillen.
Er is maar één route en dat is de gele route.
Breedbeeld met de telefoon.
Met de fiets steek ik de Zeeweg over en kom in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Bij de Bruid van Haarlem lopen konikspaarden.
Nu ik toch langs het Vogelmeer kom ga ik daar ook even kijken. Sjek staat er met nog iemand en die roept dat hij de kleine topper ziet. Dan zie ik hem ook en kan ik best een goede foto maken.
Achter me zwemmen 2 vrouwtjes pijlstaart vrij dichtbij.
Sjek wijst me nog op het nonnetje tussen de andere eenden.
Een vredig gezicht die kudde exmoorpony’s in de Kennemerduinen.
Rups slakrups
Zaterdag 12 oktober 2024
Met de KNNV ga ik mee op zoek naar gallen bij het Visserspad. Dik weet al vrij snel een eikje te staan waar hij gallen op weet te zitten. Maar wat een ontdekking: hij ziet een rups van een slakrups, wat geweldig. Altijd al eens willen zien en er zitten er zelfs twee!
Gallen van de beukenhaargalmuggen op het blad van de beuk.
In een eerder stadium zien ze er zo uit. Het is niet de onderkant van het blad, want dat ziet er uit als kleine verdikkingen op het blad.
Een witte kluifzwam waar nog niet aan gekloven is.
Op een armtierig struikje van de zomereik zitten twee rupsen van het kroonvogeltje.
Andere kleuren dan bij de rupsen bij het Kennemermeer, dit is na meerdere vervellingen. Ze zijn ook groter.
Satijnknoopgallen van de knoopjesgalwesp. Hiervan zijn 2 generaties. In het voorjaar hebben de gallen mannetjes en vrouwtjes en bij deze satijnen gallen zijn het alleen vrouwtjes.
We komen bij een stukje met veel mossen. Onder andere zomersneeuw, ook een Cladonia-soort.
Nog niet zeker of dit het gevorkte heidestaartje is, maar deze herken ik wel gelijk als een Cladonia-soort.
Net als het vals rendiermos.
Nu ik toch op het Visserspad ben fiets ik langs Zandvoort terug door de duinen. De andere kant van het tunneltje is nu ook beschilderd door Joost Zwanenburg. Prachtig gedaan.
Als ik het Vogelmeer voorbij ben zie ik een kudde koniks links van het pad. Twee koniks hebben even rust nodig.
Jongeman slobeend
Vrijdag 11 oktober 2024
Omdat Ada dinsdag vroeg waarom een paardenkastanje paardenkastanje heet heb ik gezegd dat als je een blad afbreekt dat je dan een soort hoef ziet. Daarom heb ik vandaag even het bewijs opgehaald in Duin en Kruidberg.
Slobeenden vind ik fascinerend door die enorme snavel. Bij deze jongeman enorm zwart.
Ik vind het niet altijd even leuk al dat water, maar voor de weerspiegeling is het wel mooi. Hier bij de Ezelweg.
Weiland
Geoorde fuut
Vrijdag 13 september 2024
Vanaf Duin en Kruidberg kom je in de Kennemerduinen. Een stukje daarvan heet weer Klein Doornen, dat was een kaal gebied, maar de laatste tijd staat ook hier alles onder water. Ik zet mijn fiets even neer en zie een klein torretje over de grond krabbelen. Voor de foto even op mijn hand voor determinatie. Het is het hottentothaantje.
Dankzij de 2 noodbruggen is het Vogelmeer bereikbaar.
Omdat ik toch afgestapt ben, kan ik gelijk foto’s maken van de hopvruchten.
Tja, op de heuvels lijkt het wel droog, haha.
Acht grote zilverreigers in Groot Olmen.
Aangekomen bij het Vogelmeer zijn er mensen die een vos hebben gespot. Hij gaat vlak voor me langs, alleen kruipt hij tussen de bosjes, helaas geen goede foto kunnen maken.
Iemand ziet een kleine jager op het water, gelukkig zie ik hem dan ook.
Een dodaars en een geoorde fuut die wat groter is.
Maar die kleine dodaars valt hem wel aan.
Je zal toch zo’n grote snavel aan je hoofd hebben hangen.
Geoorde fuut en wilde eend die nog niet helemaal uitgeruid is.
Volwassen man slobeend met enorme zwarte snavel.
Dansende meeuwen op het water.
De paapjes zijn zeker op trektocht dat ik er weer een zie.
Twee tapuiten, de rechtse is of een vrouwtje of een jong exemplaar.
Dartmoorpony’s
Heide Bussum
Zaterdag 31 augustus 2024
Als ik de trein uitstap bij Bussum-Zuid ben ik na 100 meter al op de heide.
Bospad.
In een bosgebied kan je ook de aardappelbovist verwachten.
Oude boom in het Franse Kampheidegebied.
Op weg naar het Goois Natuurreservaat De Snip kom ik een pannenkoekhuisje tegen. Lekker hoor, een appelpannenkoek. De Zanderij Crailoo ligt een stuk lager. Daar loop ik over vlonders, waarvan er een paar een stuk onder water staan.
Loos blaasjeskruid is daar algemeen.
Over de vlonders was het al uitkijken geblazen door de gladdigheid en over deze stenen waag ik me maar niet.
Ik loop nog over de natuurbrug, maar daar is niets te zien in de diepte vanwege de begroeiing. Helemaal terug via de Franse Kamp naar de Bantam. Daar stond een Turkse tent op een heuvel. Omstreeks 1744 kon men vanuit die tent nog naar zeilschepen op de Zuiderzee kijken.
De omgeving is wat heuvelachtig met bomen met enorme tonderzwammen.
Ik steek daar de weg over en denk dat ik al gauw rechtsaf kan slaan op de Hilversumse Meentweg. Dat is niet zo, het is nog een heel eind lopen als ik Zanderij Cruysbergen op kan gaan. Door middel van een vlonder steek ik het Luye gat over.
Toch ben ik blij dat ik dat gedaan heb, hier staat klein zonnedauw.
En heel veel ronde zonnedauw, die steeltjes zijn in verhouding veel korter. Het plantje zelf is heel erg klein.
Er staat een klokjesgentiaan en daar in de buurt staan koningsvarens.
Witte snavelbies vind ik wel bijzonder.
De sloten zijn uitgebaggerd en er liggen stukken van de rode Amerikaanse rivierkreeft op het pad.
Nog door Hilversum gelopen en eindelijk terug op de Franse Kampheide. Terug naar het station loop ik weer verkeerd, ik was er al bijna, toen ging ik nog om de begraafplaats helemaal heen.
Suppen in Weesp
Woensdag 28 augustus 2024
Met Jessica afgesproken om te gaan suppen in Weesp. Het begint wat onhandig bij smerig water, toch heel leuk om door het stadje te suppen.
Ja hoor, het water is heerlijk van temperatuur, toch wil ik hier niet te water raken.
Even koffiepauze.
Vrolijk versierde brug.
Bij de brug een mooi beeld van gouden duiven.
Even bukken om onder de brug door te gaan.
Dat is handig, gewoon je huis op een boot, alles bij de hand op het water.
We gaan niet zo lang suppen, wel lekker lang zwemmen in de Spiegelplas.
Het was weer een heerlijke dag.
Zeepostelein
Rups wolfsmelkpijlstaart
Dinsdag 6 augustus 2024
Met Barbara heb ik afgesproken dat ik haar op zou wachten op de parkeerplaats vóór het Kennemermeer. We gaan op zoek naar de rups van de wolfsmelkpijlstaart en maken er gelijk een dagje uit van. We lopen eerst langs de jachthaven waar bijzondere planten staan zoals zeevenkel.
Omdat we weten waar we zoeken moeten naar de rups hebben we hem al snel gevonden.
Daarbij heeft Barbara een foto van mij in actie genomen.
We lunchen bij Makai, maar daar is het wel erg druk.
Daarna gaan we naar het Kennemermeer omdat Barbara dat een topgebied vindt. Een imago sikkelsprinkhaan heeft enorme lange vleugels, waarbij de achtervleugel langer is dan de voorvleugel.
Nog een diksprietblindwants bij de uitgang.
En een spitskopje met enorme antennes.
Bijzondere peen
Maandag 5 augustus 2024
Een drukke excursie vandaag bij het NME in Haarlem. Het is ook heerlijk weer. We vinden een paar larven van de schildpadtor. De anus zit achter bovenop het lijf, daardoor kan hij de poep op het lijf schuiven als camouflage.
Dat zie je hier, bij deze stinkerd, hihi.
De artisjok komt uit het Middellandse zeegebied.
Normaal zie je bij peen 1 rood bloemetje in het midden, dit is wel heel apart.
Een huisjesslak in een peenhuisje.
Dit heb ik eerder gezien bij het Kennemermeer en vermoedde dat het een schimmel was. Het is een nestje van een strekspin.
De paardenbijters zijn goed te fotograferen.
Ik ben dol op een kaardenbol.
Tamme kastanje met vruchten en mannelijke bloemen.
Deze rozenbottels zijn niet van de egelantier.
Kleine kaardenbol.
Hangende tuin met doorgroeide duizendknoop op de voorgrond.
’s Middags ga ik vlinders tellen bij het Kennemermeer. Voordat ik begin toch even kijken bij het parkeerhok waar een purperen stipspanner op het raam zit.
Ik ben al bij sectie 3 in het zuiden waar ook moeraszoutgras staat. Ik weet het nu op meerdere plekken te staan.
Met die donkere stipjes denk ik gelijk aan de struiksprinkhaan. Het blijkt een nimf van de sikkelsprinkhaan, daar had ik niet zo gauw aan gedacht.
Moerasspirea in volle bloei.
Die ogen van de duindoornboorvlieg, net zo leuk als de vleugels.
Strabrechtse heide
Zaterdag 3 augustus 2024
Met de trein op weg naar de Strabrechtse heide. In Heeze loop ik verkeerd, daar kom ik toevallig langs een parkje met Gelderse roos waarvan het blad bijna helemaal opgevreten is. Dat doen de larven van het sneeuwbalhaantje en er komen nog veel meer larven aan.
Door op mijn telefoon te kijken welke kant ik op moet loop ik nu wel goed en kom langs kasteel Heeze, met een gracht er omheen.
Grappig: niet ‘dank je de koekoek’, maar ‘bankje de koekoek’.
Hier en daar tafels met gedichten.
Oranje zandoogjes vliegen daar wel (bij ons niet).
Lieve bloemetjes van struikheide.
Schitterend toefje dopheide.
Wel veel meer water dan 6 jaar geleden toen alles droog stond. Ik kom enkele groene kikkers tegen.
Europese hanenpoot.
Hier vliegen net zo goed vuurlibellen.
De grote zilverreiger wil het overzicht houden vanaf een boom.
Nog volop heidevlinders hier.
Het is al half 3, even 5 minuten pauze voor een broodje.
Heb ik het toch goed gezien bij het oranje zandoogje, dat er ook een oogje zit op de achtervleugel.
Het regenwater heeft wel meer kleur gebracht in het landschap.
Bij het Waschven staat rode schijnspurrie, dat vind ik leuk.
Struikheide staat vol in bloei, zelfs op het kale stuk.
En grote velden met struikheide.
Hier en daar een afslag, maar niet veel.
Grote zilverreigers.
Maar ik heb ook een lepelaar en kleine zilverreiger gezien achter de plas.
Ik wil naar het station van Geldrop, dat is een eind lopen door het stadje en nogal ingewikkeld. Mensen raden me aan om de rechte weg naar Heeze te nemen. Onderweg nog roodgerande houtzwammen gezien.
En weer terug in de buurt van Heeze bij de Kleine Dommel vlogen best veel weidebeekjuffers, de groene zijn de vrouwtjes.
De blauwe de mannetjes.
Ik kon geen kortere route lopen omdat er geen afslagen waren en heb maar liefst 25 km gelopen, waarvan het laatste stukje zelfs wat hard gelopen om de trein te halen, want die ging maar 1x per uur (wel gelukt). Wat was dat genieten vandaag.
Rugstreeppad
Maandag 22 juli 2024
Voordat ik vlinders ga tellen bij het Kennemermeer kijk ik bij de waddenorchis of die in vrucht staat, want dan zou die bijna zwart moeten zijn, dat is hij niet. Op waarneming is hij ook niet goedgekeurd als waddenorchis, maar als handekenskruid.
Alleen op sectie 2 is nog een zandpad, de rest van het gebied is helemaal vol gegroeid. Op deze sectie staan veel blauwe zeedistels.
Op het zand landen steeds libellen, vliegen, wespen, zandloopkevers en een knopsprietje.
In de scherm van peen vind ik een rupsje van de bruidsmot.
Kleine rugstreeppadjes lopen voor mijn voeten.
Denk ik een heelblaadjespalpmot te hebben gefotografeerd is het een populierenspikkelpalpmot.
Een waterleliemot verwacht ik niet zo gauw hier, toch aanwezig.
Kleine parelmoervlinders
Zaterdag 20 juli 2024
Er zijn veel mensen geïnteresseerd in de insectenexcursie vandaag bij ‘t Wed, daarom zie ik niet alles wat de anderen zien, maar de parende kleine parelmoervlinders heb ik toch maar mooi gespot in een boompje. Later zien we er nog meer.
Marja zegt vaak bij excursies dat de gallen vernoemd worden naar het insect dat de gal veroorzaakt en dan pest ik haar vaak een beetje door te zeggen dat ananasgallen veroorzaakt worden door ananas.
Een heel klein beestje, het is ook nog maar een nimf van de miersikkelwants. Je kan het sikkeltje zien naar achter gebogen.
Het is behoorlijk warm weer en ik fiets door de duinen terug. Bij de Waterleidingweg staan echte wegdistels, met een lekkere kuif.
Bitterzoet
Donderdag 11 juli 2024
Bij het vlinders tellen van het Kennemermeer moet ik me door een smal paadje wringen, daar staat bitterzoet die een heel uniek bloemetje heeft.
Het is weer tijd voor de zwartsprietdikkopjes.
Er is een dolfijn gespot in het Noordzeekanaal. ’s Avonds ga ik kijken of ik hem kan zien. Geen dolfijn, wel kleurige wolken.
Sprinkhanen
Dinsdag 9 juli 2024
De vliegende mieren zijn weer actief in mijn tuin, eentje zal het niet overleven, die is gegrepen door een sectorvensterspin.
Bij de Vossendel zien Nico S. en ik weer een aantal koevinkjes.
Ook een vrouwtje keizersmantel zit op duinkruiskruid.
Er zijn veel soorten kortschildkevers, met rode poten ken ik nog niet.
De oranje aaskever is me wel bekend.
Ik kom langs het weiland waar veel koniks staan, ik zou er tussendoor moeten lopen als ze er nog staan nadat ik de eerste 3 secties heb geteld. Maar als ik daar aankom zijn ze verdwenen. Vandaag 83 dagvlinders toch nog geteld en heel veel sintjansvlinders.
Sectie 19 is het stukje van de sprinkhanen, zoals het kleine knopsprietje.
Vooral veel blauwvleugelsprinkhanen zijn hier actief en ik zie verschillende nimfen, die met die korte vleugels.
Als ik een imago blauwvleugelsprinkhaan zie vliegen weet ik waar ze landen, anders zijn ze bijna niet te zien.
Duinparelmoervlinder
Zondag 7 juli 2024
Ik ben aan fietsen richting Vogelmeer en ik denk dat ik een kleine parelmoervlinder zie, die is niet bijzonder, toch evengoed op de foto gezet. Is het een duinparelmoervlinder, dus toch geluk gehad dat die op de foto staat.
Een paar meter verder staat een zwarte toorts aandacht te trekken.
Als ik verder wil over de Ezelweg zal ik toch door een halve meter water moeten fietsen, waarbij ik natuurlijk natte voeten krijg. Daar staat grote tijm en geel walstro bij elkaar, een fijne kleurencombinatie.
Wat toch overal een water! Dit is bij de Vogelweg.
Een paar gierzwaluwen vliegen over en weer.
Aan de andere kant van het fietspad bij de vogelhut staan duinviooltjes waar een mannetjesvink een beetje aan het rondscharrelen is.
Een onbekend vogeltje vliegt wat heen en weer, het is een grauwe vliegenvanger.
Wow, wat een kleur heeft de knikkende distel.
Die staat bij de vogelhut, die dus niet te bereiken is.
Ik fiets verder langs Parnassia. Wat hebben ze die huisjes mooi geschilderd. Een met een nachtegaal.
En even verderop een met de duinparelmoervlinder en parnassia.
Omdat ik niet weer door dat water wil fietsen ga ik langs de Zeeweg terug. Wat een toortsen staan daar zeg.
Wat leuk dat daar ook stinkende ballote staat, al een tijd niet meer gezien.
Hele velden met wit vetkruid.
Bij het Koevlak weer de duinen in waar de Schotse hooglanders van de struiken vreten. Lekker koppie heeft die lichte koe.
Kemphaan
Maandag 1 juli 2024
Omdat er geen badminton is ga ik met de excursie van Marja mee in Heemstede. Altijd leuk om met Marja mee te lopen, ze weet zoveel en ook details, zoals dat de bloemblaadjes van Sintjanskruid gekarteld zijn aan één kant.
Exoten horen hier niet, maar ze zijn vaak heel mooi, zoals de doorgroeide duizendknoop.
Meermond is geen natuurlijk natuurgebiedje, veel kan ook ingezaaid zijn en dat kan ook met de beemdooievaarsbek zo zijn.
Ik laat een rode halsbandwants zien op mijn hand, opeens: oeps, hij steekt met dat dunne zuigsprietje.
Door de Haarlemmer Hout fiets ik terug en wat een geweldig beeld staat daar, het heet: “Een nieuwe succesvolle dag”.
Er staat nog een beeld, mijn titel zou zijn: “Je wordt moedeloos van zo’n zeurend kind.”
Bij de Nieuwe Rijweg Spaarndam zitten jonge zwaluwtjes rustig te wachten.
Heel veel kieviten.
Bij het landje van Gruijters wandelt een kemphaan.
Zeven pulletjes van de bergeenden.
Tussen de weilanden door bij Velserbroek zijn slootjes langs de weg. De zwanenbloemen zijn uitgebloeid, de grote egelskoppen nog niet.
Biesbosch
Zaterdag 29 juni 2024
Met de trein ga ik naar Dordrecht. Omdat ik nodig plassen moet zoek ik een café, ik loop een tijd, kom van alles tegen, zoals deze schildering, maar geen café.
Nou ja, zo kom ik ook nog eens bij de Grote Kerk uit.
Pas bij de haven vind ik een café, hehe. Wat lekkers bij de koffie en dan naar het station om een OV-fiets te halen. Nou zeg, daar zie ik nog 2 cafés die ik eerder niet gezien had. Nu kom ik wel weer een mooie muurschildering tegen.
Ik fiets wel lekker op de OV-fiets. Het is hier warmer dan in IJmuiden en ik heb ook helemaal geen jas bij me. Bij Kop van ’t land neem ik de pont naar de Biesbosch. Bij de eerste brug heb ik mooi zicht op de brandganzen. Pulletje aan het drinken.
De ouders zijn altijd alert.
Ze zwemmen onder de brug door naar de andere kant.
Heel mooi de berm hier met kaasjeskruid en volop beemdkroon.
Er vliegen 2 vogeltjes heen en weer en toevallig staat er een op de foto. Het zijn ringmusjes, die heb ik al een tijd niet meer gezien. Sony A68 400mm
Ik heb mooi rustig weer uitgekozen. Aan de waterkant staat kattenstaart. Canon SX620
Er is verderop een spaarbekken en dat heet de Petrusplaat, daar is een uitzichtpunt. Wel naar boven gelopen, alleen niet veel te zien. Een stel koeien loopt achter elkaar over een dijkje.
Bij de Natuurmonumentengelegenheid drink ik koffie met cheesecake. Verderop is het laarzenpad weet ik. Nu fiets ik naar het eind en loop dan het laarzenpad een stuk terug. Enkele oeverlibellen landen op het pad, dit mannetje hangt in de struiken. Het is een jong mannetje daarom nog niet blauw.
Langs de weg staat overal reuzenbalsemien, eerst wel leuk, daarna bedenk ik toch dat het wel heel erg is dat het zoveel is.
Ik vind het wel bijzonder dat hier brede wespenorchideeën staan.
Grasbeertje
Maandag 24 juni 2024
Ik ga zo vlinders tellen bij het Kennemermeer en bij het parkeerhok wil ik altijd even kijken of er nog vlinders op of in zitten. Ik tref het, een populierenpijlstaart, een grasmot en een grasbeertje. Als ik daar sta te fotograferen komen er nog meer mensen kijken en fotograferen.
In het veld zit een smalle weegbreemot op een grasje naast een aartje van een weegbree.
Wow, die kleur ogen van deze jonge kauw.
Het bloemetje van teer guichelheil wordt elke dag iets langer.
Buiten het gebied ligt een pop van een wilgenhoutrups op het fietspad, de vlinder is al gevlogen.
De planten van de peen langs dit pad heeft roze middenbloemetjes, die zie je nog net onder het lijf van de gewone langsprietwapenvlieg.
Ook een goudwespje bezoekt de peen (Chrysis bicolor/illigeri).
Op het kale zand rusten vaak harkwespen.
Nog een foto van de populierenpijlstaart op het parkeerhok. Toen ik aankwam waaide het te hard voor goed foto’s want de vleugels wapperde teveel.
’s Avonds ligt er een enorme kraan in het kanaal. We beleven nogal eens wat zo met ons uitzicht.