Zaterdag 8 maart 2025
Op de achterdeur kruipt een wolfspin langzaam omhoog.
Op weg naar het landje van Gruijters zie ik een (Vlaamse) gaai, ik wacht even tot hij vrij gaat zitten zonder tak ervoor.
De eerste grutto’s zijn gearriveerd, nog geen grote aantallen. Vlak voor me een meerkoetje met ook al zo’n bijzondere kleur oog als de gaai.
Vrijdag 7 maart 2025
Op het parkeerhok bij het Kennemermeer zit een voorjaarsboomspanner.
Gelukkig ontdek ik alweer het eerste kevertjes: Dorytomus taeniatus.
Zo zacht als de wilgenkatjes zijn, dat zie je gewoon.
Aan de Heerenduinweg tel ik maar liefst 52 rozetten van de bokkenorchis. Hier en daar is wel aan de bladen gevreten, ik hoop dat de bloemen met rust gelaten worden. Dat zal wel niet, want die vinden de herten het lekkerst.
Dinsdag 4 maart 2025
Vandaag zie ik vanaf badminton jonge nijlgansjes.
Het is ook heerlijk weer voor ze.
Ik fiets langs de ruïne van Brederode waar een paar stelletjes grote Canadese ganzen zitten. Bovenop het bouwwerk roepen ze naar elkaar.
De ruïne dateert uit de 13e eeuw.
Een torenvalkje landt net op een hoekje.
Een feest van krokusjes in Schoonenberg.
Op de hoek van de Van Houtenlaan wil ik een gaai fotograferen, maar die zit net in de schaduw, als ik opzij stap pakt hij een bolletje van de grond en vliegt weg. Dan kan ik mooi de aardhommels bekijken die van de krokusjes snoepen.
Zaterdag 1 maart 2025
Ik loop bij het Kennemermeer, alleen is er niets te zien. Er was nog een ringsnaveleend gemeld een half uur daarvoor, maar die is zeker ondergedoken. Ik ga nog even kijken tussen het riet en daar glimmen me de kevertjes me tegemoet.
Ik hoop dat het water zakt voor de volgende excursie, want alle paden staan ook onder water.
Bij het strandje staan een paar plantjes van het kleine hoefblad te bloeien, pff, toch nog wat.
Dinsdag 25 februari 2025
Er zitten nu 2 toppers bij de pier, dat wil ik natuurlijk meemaken. Helaas is het juist bij de pier opeens heel mistig geworden, maar ik laat de kans niet ontglippen. Het is een mannetje en een vrouwtje.
Een paar paarse strandlopers lopen zo dichtbij dat ik van de mist geen last heb.
Omdat er verder geen bijzondere vogels zijn ga ik nog naar het Kennemermeer. De geelbruine plaatjeshoutzwam zit ook op de andere slagboom, maar is verser en is oranje.
Krokussen
Zaterdag 8 februari 2025
Sinds de spoorlijn jaren terug is veranderd in wandelpad ben ik niet meer ten oosten van station oost geweest. Vandaag maar eens het pad bewandeld. Aan een eik zitten een paar colanootgallen.
Langs de Lelylaan terug, daar staan krokussen met vrolijke kleurtjes.
De theeroos staat hier al jaren in een tuin, het is een hele vroeg bloeier.
En de gele kornoelje bloeit ook.
Donderdag 31 oktober 2024
’s Avonds zit er een gaasvlieg, een goudoogje, op het raam van de keuken.
Terwijl ik die fotografeer komt er ook nog een oranje kruidenmot aan vliegen.
Zaterdag 12 oktober 2024
Met de KNNV ga ik mee op zoek naar gallen bij het Visserspad. Dik weet al vrij snel een eikje te staan waar hij gallen op weet te zitten. Maar wat een ontdekking: hij ziet een rups van een slakrups, wat geweldig. Altijd al eens willen zien en er zitten er zelfs twee!
Gallen van de beukenhaargalmuggen op het blad van de beuk.
In een eerder stadium zien ze er zo uit. Het is niet de onderkant van het blad, want dat ziet er uit als kleine verdikkingen op het blad.
Een witte kluifzwam waar nog niet aan gekloven is.
Op een armtierig struikje van de zomereik zitten twee rupsen van het kroonvogeltje.
Andere kleuren dan bij de rupsen bij het Kennemermeer, dit is na meerdere vervellingen. Ze zijn ook groter.
Satijnknoopgallen van de knoopjesgalwesp. Hiervan zijn 2 generaties. In het voorjaar hebben de gallen mannetjes en vrouwtjes en bij deze satijnen gallen zijn het alleen vrouwtjes.
We komen bij een stukje met veel mossen. Onder andere zomersneeuw, ook een Cladonia-soort.
Nog niet zeker of dit het gevorkte heidestaartje is, maar deze herken ik wel gelijk als een Cladonia-soort.
Net als het vals rendiermos.
Nu ik toch op het Visserspad ben fiets ik langs Zandvoort terug door de duinen. De andere kant van het tunneltje is nu ook beschilderd door Joost Zwanenburg. Prachtig gedaan.
Als ik het Vogelmeer voorbij ben zie ik een kudde koniks links van het pad. Twee koniks hebben even rust nodig.
Woensdag 9 oktober 2024
In een bak water in de tuin vind ik een verdronken bladrandwants met belletjes op zijn blote lijfje.
Voor paddenstoelen ga ik naar het Burgemeester-Rijkenspark. Er hangen heerlijk uitziende frambozen.
Er naast nog een tak met bloemetjes van de framboos, met een vliegende speld die in de bloem is gedoken.
Er zit een gal op de knop van een hazelaar. Het kan van een springende hazelaarmug zijn, maar ook van een hazelaarkatjesmijt, voor determinatie had ik het beestje er uit moeten halen, dat doe ik niet.
Aan een blad hangt een doorzichtige bel van ongeveer 1 cm. Het is een eipakket van een kokerjuffer, de bladplakker.
Er stroomt nog een echte beek door het park, met aan de walkant tongvarens.
Toevallig kom ik nog langs het kabouterdorp, ik dacht dat het aan de andere kant van het park was.
Zwavelkopjes of zijn het zwavelstokjes met in het midden vlammetjes?
Zwavelkopjes die het hoger op zoeken.
Zaterdag 5 oktober 2024
Bij het parkeerhok van het Kennemermeer rust een geveerde witvleugeluil.
Wat een gigantische ogen heeft de slanke driehoekszweefvlieg.
De rupsen van de hageheld beginnen met blauw-gele kleuren. Deze rups is al een paar keer verveld en is nog kleuriger.
Vrijdag 4 oktober 2024
De waddenorchidee op de parkeerplaats heb ik ingevoerd in waarneming. Eerst wordt er handekenskruid en later rietorchis van gemaakt. Volgend jaar toch eens kijken of waddenorchis niet klopt.
De Metellina-spin heeft een prooi goed ingepakt, misschien was het een rietcicade.
Een stam zit helemaal onder de dromedarisluizen, bijna de enige soort luis die goed te herkennen is.
Maandag 23 september 2024
De brede wielwebspin zit op een grasje waarvan ik de naam wel zou willen weten.
Galletjes van de schietwilgwratmijt op schietwilg.
Het is dat ik niet weet of ik volgende week nog vlinders kan tellen vanwege het weer dat ik vandaag toch ga tellen. Het is 19 graden, dus de temperatuur valt nog mee en de wind ook.
De sikkelsprinkhaan zie ik al vaker hier bij het Kennemermeer. In 2004 kwamen de eerste 3 exemplaren in Noord-Holland.
Nog een zuidelijke soort: de grauwe schildwants. De eerste melding is van 2005.
De rups van de kleine beer kijkt of de andere kant van het dorre blad sappiger is.
Zondag 22 september 2024
Tijdens het schelpen tellen zie ik een zilvermeeuw met een schol worstelen.
Twee volwassen kleine mantelmeeuwen met een jonge ertussen.
Op een poot van een noordzeekrab zit een of ander mosdiertje en een Nieuw-Zeelandse pok.
Na het koffie drinken ga ik nog eens op zoek naar zeealsem. Zo’n mooi gebied met zeeraket, zeewolfsmelk, duinaveruit, teunisbloemen, vlieszaad en helm.
Zeealsem gevonden en de bloemetjes vergeleken met duinaveruit dat er naast staat. De bloemetjes van zeealsem zijn veel spitser.
Een strontvlieg heeft een vleesvlieg te pakken.
Zaterdag 21 september 2024
Hoe kleiner hoe fijner, een klein wantsje in mijn tuin. OBS zegt dat het een is Dicyphus bolivari.
Vrijdag 20 september 2024
Voor de planten ga ik naar de duinen op het strand. De gewone viltbij zit op biggenkruid. De bij vind ik prachtig met die rode ogen en rode poten, maar nu zie ik ook dat de meeldraden van de bloemen met meerdere steeltjes er uit komen, heel apart.
Stekend loogkruid heeft leuke platte bloemetjes.
De gele blaadjes van zeemelkdistels hebben allemaal haartjes aan de onderkant. Op de knop zitten klierharen. De zeemelkdistel is een ondersoort van de akkerdistel.
Een bessenschildwants zit op de uitgebloeide zeemelkdistel en op een andere pluizige distels zitten er nog drie.
Ik neem aan dat dit smal vlieszaad is, maar er zijn ook mengvormen van breed en smal, aan het zaad is dat te zien.
Het zijn echt pioniersduinen en het vlekje in de lucht rechts van de rode vuurtoren is een libel 
Donderdag 19 september 2024
Minimale vlindertelling langs de oude spoorlijn, 8 dagvlinders heen en terug 9. Een bont zandrookwantsje maakt dat niet goed.
’s Avonds in de keuken zie ik een klein trilvliegje, wel mijn favoriete soort: Pallopterida muliebris.
Maandag 16 september 2024
Met een fraaie wolkenlucht belooft de excursie bij het Kennemermeer bijzonder te worden. We vinden al snel rupsen van de wapendrager. Bij mijn favoriete berkenboom zie ik een rups van een kroonvogeltje, wow, prachtige vondst. De kop is naar de rug gekeerd.
De anderen zijn daar zo lang aan het bewonderen en fotograferen dat ik nog van alles zie, zoals een groene stinkwants.
Een slakkendodervliegje met een geweldige naam: rooddijtantesidonia.
Gal in de watermunt, door de watermuntbloesemmijt.
Als ik ga kijken of ze klaar zijn met het kroonvogeltje ontdek ik onder een blad ook nog een rups van een Meriansborstel. We gaan nog net niet uit ons dak.
De rupsen van wapendrager zijn altijd heel harig, deze heeft zijn wilde haren verloren waardoor het patroon zichtbaar is.
Overblijfsel van een nog bloeiende kattenstaart.
Topexcursie, helaas met maar 6 deelnemers, inclusief ikzelf.
Bij het koffiedrinken op het terras komt er nog een terrasjeskommazweefvlieg op mijn schoot zitten.
Zondag 15 september 2024
Van de piepers heeft de graspieper de langste achternagel die hier goed te zien is.
Op sectie 19 tel ik maar liefst 33 dagpauwogen. Daar staat veel watermunt.
Lekkere ronde pantserwants op de Zweedse meelbes.
Mooie score van 91 dagvlinders bij het Kennemermeer.
Vrijdag 13 september 2024
Vanaf Duin en Kruidberg kom je in de Kennemerduinen. Een stukje daarvan heet weer Klein Doornen, dat was een kaal gebied, maar de laatste tijd staat ook hier alles onder water. Ik zet mijn fiets even neer en zie een klein torretje over de grond krabbelen. Voor de foto even op mijn hand voor determinatie. Het is het hottentothaantje.
Dankzij de 2 noodbruggen is het Vogelmeer bereikbaar.
Omdat ik toch afgestapt ben, kan ik gelijk foto’s maken van de hopvruchten.
Tja, op de heuvels lijkt het wel droog, haha.
Acht grote zilverreigers in Groot Olmen.
Aangekomen bij het Vogelmeer zijn er mensen die een vos hebben gespot. Hij gaat vlak voor me langs, alleen kruipt hij tussen de bosjes, helaas geen goede foto kunnen maken.
Iemand ziet een kleine jager op het water, gelukkig zie ik hem dan ook.
Een dodaars en een geoorde fuut die wat groter is.
Maar die kleine dodaars valt hem wel aan.
Je zal toch zo’n grote snavel aan je hoofd hebben hangen.
Geoorde fuut en wilde eend die nog niet helemaal uitgeruid is.
Volwassen man slobeend met enorme zwarte snavel.
Dansende meeuwen op het water.
De paapjes zijn zeker op trektocht dat ik er weer een zie.
Twee tapuiten, de rechtse is of een vrouwtje of een jong exemplaar.
Zondag 8 september 2024
Aan de binnenkant van het parkeerhok bij het Kennemermeer zit een zwartvlekdwergspanner.
Een heidelibel met sprankelende vleugels.
Parnassia’s, het paradepaardje van de duinen.
Ook al loop ik steeds met mijn zware lens te sjouwen ik ben blij dat ik hem bij me heb als ik 3 paapjes zie.
Ik mag wel opschieten met de vlindertelling, het is weer erg bewolkt.
Telelens weer nodig voor het scheefbloemwitje want die is te verwarren met klein koolwitje.
Zaterdag 7 september 2024
Deze mooie sluipwesp Crytea erythraea man. Parasiteert op de gepluimde snuituil, nou wil ik die ook wel eens zien in mijn tuin.
’s Avonds fiets ik naar pont Buitenhuizen in de hoop nog eens de visarend te kunnen fotograferen. Daarbij kijk ik bij de Wijkertunnel nog even over de rand, daar zwemmen twee krakeenden, vrouwtje en mannetje.
Vrijdag 6 september 2024
In de kruidentuin van Beeckestijn zitten dus de vlinders die ik op mijn routes mis. Een distelvlinder op stijf ijzerhard.
En ook hommels, waaronder de aardhommel op wilde bergamot.
Ik denk een akkerhommel op gecultiveerde koninginnenkruid.
Een dagpauwoog en gehakkelde aurelia op ijzerhard, die is wel heel aantrekkelijk voor vlinders.
Hoe verzinnen ze het: wat een gekke bloemetjes heeft wijnruit.
Altijd favoriet is de karmozijnbes.
Vooral de vruchten van Canna indica zijn bijzonder.
Woensdag 4 september 2024
Als ik met Nico S de vlinderroute loop bij de Vossendel zie ik een hangplant hoog uit de bomen komen. Ik weet niet wat het is. Nico zegt dat het een wingerd is volgens de app.
We zien niet goed wat er aan de takken hangt van de roos. Dichterbij bekeken zijn het rozenmosgallen, veroorzaakt door een wespje.
Een wijngaardslak als koorddanser op een heel dun takje.
De kleine vuurvlinder is altijd wat laat in het seizoen.
Een wantsensluipvlieg op koninginnenkruid.
Een weekschildkever Anthocomus rufus, een vrouwtje.
Zuringwantsen kruipen bij elkaar.
Op het weiland een dagpauwoog.
Thuis zit een heel klein bont gaasvliegje in de keuken.
Zondag 1 september 2024
De mannetjes van de puntbijvlieg proberen een vrouwtje te verleiden, maar zij is net met het eten bezig, dus even geen tijd.
Zwervende pantserjuffers staan nog als vrij zeldzaam, hier vliegen er tientallen en ze zijn flink aan het paren.
Daarna moeten er eitjes gelegd worden, waarbij het mannetje het vrouwtje nog vasthoudt in haar nek.
Ze kan het ook alleen af.
De zuigbuis van de kleine parelmoervlinder steekt in de bloem van koninginnenkruid.
Vrijdag 30 augustus 2024
Nogmaals naar het Kennemermeer, je weet maar nooit of het kameeltje weer tevoorschijn komt. Klein koolwitje is niet zo moeilijk te vinden, toch zijn er weinig dit jaar.
Ik vind het zulke schatjes die hommelbijvliegen, hier op watermunt.
Twijfel slaat toe, is dit nou een mier of een wespje? Obs zegt dat het een steekmier is.
De kop van de rups van de witvlakvlinder is nu goed te zien. De borstels zijn wat geler ook.
Wat een prachtkleed heeft deze buizerd.
De groefbij lijkt wel kniewarmers aan te hebben, zo koud is het nog niet.
Vrouwtje sabelsprinkhanendoder heeft rode poten, bij het mannetje zijn ze zwart.
Bessenbandzweefvlieg snoept van de heelblaadjes.
Gewone bandspanner is zo gewoon dat ik deze het hele seizoen al meerdere keren heb gezien.
Nimf van de zuringrandwants.
Ik ga nog eens heel goed kijken of ik de rups van het kameeltje zie en ja hoor. Groter geworden, de 2 bulten zijn goed te zien en wat een kleuren!!
