Zondag 22 maart 2015

Er liggen meer levende dieren op het strand dan anders. Ik zie een hoopje zand bewegen en wroet even met een zwaardschede er onder. Er komt een halfgeknotte strandschelp naar boven.

Ik sta te kijken of hij zich weer in graaft en opeens zie ik een poep van een wadpier naar boven kronkelen, grappig hoor. Die wormen eten zand en poepen het weer uit.

Een man heeft een levende wolhandkrab in zijn hand.

De krab wordt weer in het water gezet.

Een hartegel waar de stekels al vanaf zijn gesleten.

Zo hoort de hartegel er uit te zien. Deze stekels zijn niet scherp zoals de zee-egels in de Middellandse zee.

Er wordt nog een levende wolhandkrab gevonden, deze is wat agressiever. Het is dichter bij de pier waar het erg slibbig is.

Lach niet, maar we vinden eizakjes van de dieseltreinworm, dat is dat groene bolletje.

De scholeksters stonden net nog op het strand, maar gaan nu allemaal op de wieken.

Omdat de zon en maan in de buurt van elkaar staan wordt de aantrekkingskracht op de aarde versterkt en dat geeft extreem hoog- en laagwater. Nu kunnen we een heel eind van de pier onderzoeken. Frank is een wierenkenner en vindt dunsteeltjes, dat kan je hier ook goed zien aan het dunne steeltje.

Hier staan de dunsteeltjes onder water in het slib.

Frank gaat nog verder en meldt een paardenanemoon, dat wil ik ook zien. De tentakels staan uit, dat is het mooie als ze onder water staan.

Eén paardenanemoon, we tellen er wel meer dan 100!

Extreem laagwater, normaal staat het water bij het hek als het laagwater is.

Een tepelhoorn met verse rasp nemen we mee om te laten zien dat er tentakeltjes uit het rasp komt. Bovendien zit er nog een grote heremietkreeft in.

Bij thuiskomst roept Bella waar ik toch zo lang bleef.