Dinsdag 22 oktober 2013

Ik was Izzy al sinds vrijdag kwijt. Gisteravond ben ik alle poorten in de buurt afgelopen en heb haar geroepen. Vanuit een schuur kreeg ik antwoord, maar het was al laat en de mensen deden niet open toen ik aanbelde. Vanmorgen keek ik om half 9 of ze misschien al bevrijd was en inderdaad, luid miauwend kwam ze aanlopen. Ze was zo blij dat ze er weer was dat ze zich luid spinnend in mijn armen liet nemen. De rest van de dag heeft ze heerlijk in haar mandje liggen slapen, af en toe onderbroken door knuffels van mij.

’s Middags ga ik kijken op het strand of ik de sneeuwgorzen zie, maar helaas.

Langs de Heerenduinweg staan goudvliesbundelzwammen.

Het lijken wel kadetten die in het gras liggen.