Woensdag 19 oktober 2016
Het regent weinig de laatste maanden, maar als het regent dan gaat het ook gelijk hard, dan blijven er plassen staan zoals in Velserbeek.

Dat betekent dus ook door de plassen rijden 😉

Ik ben op zoek naar paddenstoelen, maar door de droogte zijn er maar weinig. Wel een leuk plekje met bloedsteelmycena (als ik het goed heb?).

’s Middags ga ik in de Herenduinen een stukje wandelen naar het plekje van de wasplaten, maar daar staat ook niet veel. Een paar gele en een grote buikzwam.

Als ik daar sta te kijken zie ik opeens een bonte specht, maar hij lijkt me erg klein voor de gewone grote bonte specht. Misschien is het wel de middelste of de kleine? Ik heb een foto gemaakt, maar daar zie ik zo’n klein stukje vleugel dat het niet te bepalen is, jammer genoeg.

Ik wilde naar het Vogelmeer fietsen, maar onderweg hoor ik herten burlen. Ik zet mijn fiets neer en ga die kant op lopen, want er is maar 1 fietspad, maar wel meerdere wandelpaden. Ik hoop hier kramsvogels op de foto te zetten, ik zie er ook heel veel, maar ze zijn zo schuw, dat ik er niet één op de foto krijg. Het is geen straf om hier te wandelen.

De wolken maken het plaatje compleet.

Blauwe lucht achter de kardinaalsmuts is ook niet verkeerd.

Tjonge, wat een lange tong heeft zo’n Schotse hooglander.

Daarmee kunnen ze lekker water drinken uit een plas ‘-)

Op de terugweg zie ik in de verte wel de mannetjesherten bezig tussen de bomen, maar ik ga er niet naar toe. Toch is de verleiding om te kijken te groot en ga ik het veld in waar je eigenlijk niet buiten de paden mag, daar staat ook al een man. Hij zegt dat de herten net op het open terrein waren, maar nu niet meer. De damesherten staan wel op de heuvel rustig te vreten.

Het is hier zo mooi en ik vind het zonde dat je hier niet mag komen.

Ik loop verder en net als ik een hoek om ga staat er opeens een mannetjeshert op een paar meter afstand, we verschieten van elkaar, hij is best imposant zo dichtbij. Hij rent gelijk tussen de bomen weg.