Donderdag 19 maart 2025
Vanaf badminton fiets ik door Bloemendaal en daar staan duizenden bosanemonen.
Toch nog even kijken bij de Oosterplas, nog geen ransuil. Het is heerlijk weer en ik fiets door naar het Vogelmeer. Voordat ik daar ben zie ik dat de Schotse Hooglanders hooi krijgen, waarschijnlijk worden ze gecontroleerd door Ekögrun.
Zo mooi kunnen slobeenden zijn.
Maar de kleuren van de kievit zijn niet te overtreffen.
Deze komt bijna bij mijn schoenen lopen, zo dichtbij.
Verrassing dat er zomertalingen zitten, een vrouwtje en twee mannetjes, dat tref ik dan weer.
Ik denk dat de Schotse hooglander net gezenderd is, zo kunnen ze weten waar ze zich ophouden in de duinen.
Kluten
Woensdag 18 maart 2025
De grotere aantallen grutto’s zijn gearriveerd bij het landje van Gruijters, dus er op af. De kluten zijn een beetje aan het dollen.
Ik wacht op het moment dat de grutto’s opvliegen, maar ze blijven in het water, tot er een helikopter over komt. Ze vliegen allemaal op, dat is het mooie moment.
Even later landen ze weer, er zitten ook een paar kluten tussen.
De geringde grutto geef ik door aan de ringer, ook al is dat elke keer een zoektocht aan wie welke vogel gemeld wordt.
Haas
Wilgenkatjes
Maandag 17 maart 2025
Omdat er nog heel weinig te zien is bij het Kennemermeer neem ik de deelnemers mee naar de nieuwe duinen ten zuiden van het Kennemermeer. We lopen een stukje over het strand en komen daar bij de duinen, maar blijven wel op het strand omdat het te zwaar is voor sommige deelnemers om de duinen op en af te gaan.
Terug op het fietspad zien we een wilg, vol met katjes en er zit ook nog een kleine vos op. Ik denk dat deze wilg meer in de zon staat, want de andere wilgen zijn nog niet zo ver.
Op een paaltje zit gedraaid knikmos. De mosjes zijn gedraaid en de kapseltjes bijna doorzichtig.
Marja laat de mannelijke katjes zien.
En daarna de vrouwelijke.
De deelnemers waren heel enthousiast over deze morgen, we hadden ook heerlijk weer.
Klein hoefblad
Zaterdag 15 februari 2025
Bij het voorstukje van de pier zit een man eider. Gelukkig, want er zijn verder weinig vogels.
Daarom ga ik door naar het Kennemermeer, waar klein hoefblad bloeit. De meeldraadjes zijn geel en de binnenbloemetjes zijn nog dicht.
Ik loop een stuk richting het zuiden en zie zowaar een vos die rustig doorloopt nadat hij even gekeken had of ik wel te vertrouwen ben.
Parapluutjesmos
Knuffelkoeien
Dinsdag 11 maart 2025
Nu ik eindelijk weet waar de ransuilen zitten wil ik met mijn telelens ze fotograferen. Helaas zie ik ze nu niet. Ik loop over de zandpaadjes tussen de dennenbomen door, misschien zitten ze nog in de buurt.
Al dat water in het gebied bij de Waterleidingweg is wel mooi om te zien.
Ach, de Schotse Hooglanders zijn aan het knuffelen.
Ransuilen
Maandag 10 maart 2025
Er zitten ransuilen bij de Oosterplas en ik heb mijn fototoestel meegenomen naar badminton, zodat ik zo door kan fietsen. Wat tref ik het dat Hans ze aanwijst, dan is het niet moeilijk ze te zien. Ze zitten behoorlijk hoog in de dennenbomen, ik hoop dat ik ze van de week met mijn Sony telelens kan fotograferen.
In de Herenduinen staat een Shetlandpony op de weg. Misschien is het de laatste van de Shetlanders. Ze is behoorlijk grijs en zal een jaar of 28 zijn, want ze werden in 1998 geïntroduceerd hier in de duinen.
Ze loopt bij de kudde Exmoorpony’s.
Duidelijk last van jeuk, ze heeft ook een kale plek in haar hals.
Zeewolfsmelk
Wolfspin
Zaterdag 8 maart 2025
Op de achterdeur kruipt een wolfspin langzaam omhoog.
Op weg naar het landje van Gruijters zie ik een (Vlaamse) gaai, ik wacht even tot hij vrij gaat zitten zonder tak ervoor.
De eerste grutto’s zijn gearriveerd, nog geen grote aantallen. Vlak voor me een meerkoetje met ook al zo’n bijzondere kleur oog als de gaai.
Voorjaarsboomspanner
Vrijdag 7 maart 2025
Op het parkeerhok bij het Kennemermeer zit een voorjaarsboomspanner.
Gelukkig ontdek ik alweer het eerste kevertjes: Dorytomus taeniatus.
Zo zacht als de wilgenkatjes zijn, dat zie je gewoon.
Aan de Heerenduinweg tel ik maar liefst 52 rozetten van de bokkenorchis. Hier en daar is wel aan de bladen gevreten, ik hoop dat de bloemen met rust gelaten worden. Dat zal wel niet, want die vinden de herten het lekkerst.
Vliegende ooievaars
Hortus Leiden
Woensdag 5 maart 2025
Met Sieneke afgesproken om naar de Hortus te gaan. Ze komt er zo vaak dat ze een prachtige rondleiding geeft. We beginnen met een ‘normale’ vetplant.
De spiraalzaadjes? van de composiet Caputi medley woodii vind ik al bijzonder.
Oke, dit zijn cactussen.
Maar dan heb je ook spiraalcactussen.
Een tros bloempjes van een cactus.
Ik weet de namen niet van al die plantjes, dat maakt niet uit, het maakt me niet prikkelbaar, hihi.
Bij deze absurde plant heb ik wel een kaartje gezien: Euphorbia leuconeura.
Ook heel bijzonder zijn de zonnedauwplantjes.
Leuke bloemetjes, nog in de kas.
Dan komen we buiten zoiets tegen.
Zaden met stekels.
De bloemen van de papierstruik. De bloemen worden gepikt door de halsbandparkieten vertelt Sieneke.
De staartaar herken ik, die staat ook bij de NME in Haarlem.
O, wat mooi, die besjes van de maretak.
Bij de Sterrenwacht gaan we even naar binnen waar dit kunstwerk staat.
De bladeren komen van de benedenverdieping en komen tot het dak, echt gigantisch.
In de bloem van de bromelia begint nog een bloem.
Wat schattig die bloemetjes die uit het blad vandaan komen.
De bladeren van de Malpighiales Euphorbiaceae bestaan ook weer uit 2 delen.
Prachtig die druppels op deze plant.
Even geroken aan de tandpastaplant (ja klopt tandpastageur).
Ik kijk mijn ogen uit naar al die groeiwijzen en kleuren.
Dit is wel de vreemdste ‘bloem’ die ik gezien heb.
Deze is bijzonder van vorm en van kleur.
Een oranje bloem met een extraatje er onder.
Deze cactus is toch wel weer bizar.
We hebben genoten van deze prachtige dag.
Jonge nijlgansjes
Dinsdag 4 maart 2025
Vandaag zie ik vanaf badminton jonge nijlgansjes.
Het is ook heerlijk weer voor ze.
Ik fiets langs de ruïne van Brederode waar een paar stelletjes grote Canadese ganzen zitten. Bovenop het bouwwerk roepen ze naar elkaar.
De ruïne dateert uit de 13e eeuw.
Een torenvalkje landt net op een hoekje.
Een feest van krokusjes in Schoonenberg.
Op de hoek van de Van Houtenlaan wil ik een gaai fotograferen, maar die zit net in de schaduw, als ik opzij stap pakt hij een bolletje van de grond en vliegt weg. Dan kan ik mooi de aardhommels bekijken die van de krokusjes snoepen.
Grote bonte specht
Spiegelbeeld
Zondag 2 maart 2025
Ik ben naar een lezing over Saba geweest in Thijsse’s hof. Op de terugweg fiets ik door de duinen. Dit geeft me vaak een vakantiegevoel alsof ik op safari ben met wilde beesten in de bergen (een beetje fantasie is nooit weg).
Nog een controleren hoe hoog het water op het fietspad staat, de eerste diepte is goed te doen met de fiets, bij de tweede keer ik om omdat het toch niet de bedoeling was om door te fietsen. Al dat water geeft ook een mooi spiegelbeeld.
Bij de weilanden van Duin en Kruidberg lopen de ooievaars weer. De een is aan het slootje springen…
…en de ander is aan het dansen.
Ook leuk: een mannetje vink.
Weinig te beleven
Zaterdag 1 maart 2025
Ik loop bij het Kennemermeer, alleen is er niets te zien. Er was nog een ringsnaveleend gemeld een half uur daarvoor, maar die is zeker ondergedoken. Ik ga nog even kijken tussen het riet en daar glimmen me de kevertjes me tegemoet.
Ik hoop dat het water zakt voor de volgende excursie, want alle paden staan ook onder water.
Bij het strandje staan een paar plantjes van het kleine hoefblad te bloeien, pff, toch nog wat.
Man fazant
Woensdag 26 februari 2025
Misschien zijn er al grutto’s bij het landje van Gruijters, want er zijn er al heel wat in Nederland. Het is heel treurig in het water, zo weinig vogels. Gelukkig zie ik op het weiland een hele mooie man fazant. Die lichte baan op de borst vind ik ook geweldig.
Op een slootje op de weilanden van Velserbroek zwemt een stelletje wilde eend. Ze gaan een zijslootje in en dan gaan ze aan wal. Aparte kleuren heeft het vrouwtje.
Toppers
Dinsdag 25 februari 2025
Er zitten nu 2 toppers bij de pier, dat wil ik natuurlijk meemaken. Helaas is het juist bij de pier opeens heel mistig geworden, maar ik laat de kans niet ontglippen. Het is een mannetje en een vrouwtje.
Een paar paarse strandlopers lopen zo dichtbij dat ik van de mist geen last heb.
Omdat er verder geen bijzondere vogels zijn ga ik nog naar het Kennemermeer. De geelbruine plaatjeshoutzwam zit ook op de andere slagboom, maar is verser en is oranje.
Moppie
Koolmeesje
Vrijdag 21 februari 2025
Woensdag was het nog erg koud, het vroor nog, vandaag is het bijna 15 graden. Het koolmeesje heeft echt zin in het voorjaar.
Even op de pier geweest en op het strand. Gewoon jonge zilvermeeuwen, maar die patronen in de vleugels en de staart zijn toch prachtig.
Heel misschien is er bij het Kennemermeer wat te zien. Ja, uitgebloeide dingen, ik denk melkdistel. Ik vind het heel moeilijk om te herkennen.
Op een oude slagboom denk ik een doolhofzwam te herkennen, maar het is de geelbruine plaatjeshoutzwam.
Vogelsucces
Woensdag 19 februari 2025
Het is nog net onder het vriespunt, maar de zon schijnt. Ik ga naar de duinen ten zuiden van het Kennemermeer, daar ben ik al een tijd niet meer geweest. Als je bij de slufter staat is het net een enorme zandvlakte.
Dit zijn nog echte zandduinen.
Ze veranderen ook elke keer met de wind uit alle richtingen.
Hier zijn de duinen ook veel jonger dan die aan de linker kant van de plas, die zijn al helemaal overwoekerd door duindoorn. De nieuwe duinen zijn gevormd doordat het strand al breder werd door de verlenging van de pier.
Zo mooi, al die structuren in het zand.
Blaartrekkende boterbloem is wel het laatste wat ik hier in het zand verwacht.
Eerst zie ik een paar drieteenstrandlopers, maar dan ook 2 sneeuwgorzen, dus hier zitten ze!
Er is een heel meertje ontstaan door kwelwater.
Daardoor zitten er duizenden belletjes in.
Ik vind nog een stuk oud hout met paalwormen er in, de eerste keer dat ik paalwormen zie.
Dit grote stuk water is door Natuurmonumenten gemaakt. Er stond altijd al water, maar er zijn heel veel duindoorns weggehaald en het water is veel groter geworden.
Ik fiets door richting de pier en kom langs de jachthaven. Wat tref ik het dat daar nou net een kleine zilverreiger rond stapt. Ze zijn niet veel groter dan zilvermeeuwen.
Zo leuk die gele gympen.
Langs de haven valt het me op hoe extreem laag water het is.
Bij de eerste bocht bij de pier heb ik nog nooit hier het zand gezien, altijd golfde het water tot over de stenen.
Als we strandwacht lopen is het altijd zo moeilijk om de vloedlijn te zien en nu is het gewoon overduidelijk.
Ach die vogelpootjes in de sneeuw (ijs).
Een klein vogeltje zit achter een ander klein vogeltje aan en ze landen allebei op het zand, wel verder uit elkaar. De jager is een oeverpieper en het andere kleintje is de bontbekplevier.
Kleintje op de grote vlakte, hihi.
Nou ja, zelfs nog een geoorde fuut bij de pier, sommige dagen zit alles mee.
De krakeenden zitten even dicht bij de stenen, maar gaan weer verderop zodra ik afstap.
Terug langs de haven staat de kleine zilverreiger nog dichterbij.
Wat een dolk van een snavel, pfoe.
Vrouw mandarijneend
Dinsdag 18 februari 2025
Vanaf badminton kom ik langs het Schoterkerkpad waar al jaren een vrouwtje mandarijneend zit. Ze heeft het voorjaar in de kop want ze is aan het flikflooien met de mannetjes wilde eend, die er geen zin in hebben.
Ze geeft het op en kruipt op de kant.
De mannetje hebben felle kleuren, maar de vrouwtje zijn ook prachtig.
De halsbandparkieten vinden één dag warmer weer ook genoeg om aan de slag te gaan. Hé joh, je zit er naast.
Dat is beter.
Daarna nog uitgebreid knuffelen.
Lief stelletje.
Boomkruiper
Maandag 17 februari 2025
Eigenlijk is er vandaag weer de KNNV-excursie, maar omdat er volgende week helemaal geen badminton is ga ik liever vandaag badmintonnen en dat is een goed plan, want heerlijk gespeeld. Op de terugweg ga ik gelijk door Schoonenberg en hoor heel wat halsbandparkieten.
En ze zitten achter elkaar aan.
Een boomkruipertje kruipt langs de stam omhoog en pikt daar het een en ander weg.
Elk jaar een heel veld met winterakonieten hier.
Grote zaagbekken
Zaterdag 15 februari 2025
Bij het opruimen van de Amerikaanse vogelkers zijn er grotere stukken open zand gecreëerd, wat toch wel een mooi effect heeft op de duinen bij Duin en Kruidberg.
Bij het Cremermeer klim ik even naar boven of daar nog leuke soorten zitten. Er komen net 2 grote zaagbekken aan vliegen die daar even foerageren en dan weer vertrekken.
Bij de grote plassen bij mijn vlinderroute zitten meerdere stelletjes knobbelzwanen, maar ook een grote zilverreiger.
Op de terugweg zie ik de Exmoor-pony’s grazen.